Brinkman

Ik kan er niets aan doen maar altijd als ik Brinkman zie
dat heilige gezinshoofd, het praat maar ik hoor het niet
ik verlies 't gevoel voor tijd en ik weet niet wat ik doe
ik denk alleen zal Brinkman neuken, zo ja met wie en hoe
gewoon recht op-en-neer hij op zijn rug zij bovenop
of met iets meer variatie, een gek hoedje op zijn kop
hangend aan de trap in het midden van de nacht
stoot ie hard en onbeheerst of is ie teder en heel zacht

ik vraag me wel eens af zou hij het voor de kinderen doen
of is het vurig en vol passie, z'n zaad druipt in haar schoen
alleen in huis of ook op weg naar een spreekbeurt in Maasbracht
waar een zal voor plattelandsvrouwen smachtend op hem wacht
krijgt hij een stijve denkend aan Janneke voor die uitverkochte zaal
hoe ver zal z'n liefde gaan, doet ie het ook wel eens oraal
hij heeft er in ieder geval het mondje voor, de lippen van een held
kickt ie op haar aquarellen of wordt ie pas echt geil van geweld

dat zij hem slaat terwijl ie vastgebonden in de kelder ligt
met een van lust en pijn vertrokken glimlach op 't gezicht
en Janneke met een gloeiend staafje streng en onverveerd
het CDA logo op zijn eikel tatoeëert
of is Eelco heel erg eenzaam, stille rukker in een hoekje
huilend schiet de arme man z'n sperma in een doekje
door God en alleman verlaten zit ie eenzaam thuis
en voelt ie zich als Jezus Christus aan het kruis

Tekst & muziek: André Manuel / Fratsen