Niet Alles Tegelijk
Ik ben grenzeloos optimistisch, ik zie alles door een zonnebril
zelfs van de grootste klerezooi maak ik iets moois als ik dat wil
Ik blijf me steeds verzetten tegen depressies en gezeik
kom maar op met de ellende, maar niet alles tegelijk
Tegen beter weten in beweren dat de mensen deugen
vergt een spaanplaat voor m'n kop en af en toe een leugen
Maar dat is voor eigen bestwil, wil ik overleven
nooit zal ik me aan 't pessimisme overgeven
Als ik wil huilen moet ik lachen als ik alleen ben wil ik jou
al m'n angsten voor 't leven verdrijf ik als ik van dat leven hou
Ik blijf me stug verzetten tegen doemdenkerij en ongelijk
kom maar op met de ellende, maar niet allemaal tegelijk
Niet overal een oorlog, niet overal geweld
er moet altijd een plek zijn, waar het recht van de vrolijkste telt
Ergens moet geluisterd worden, ergens zijn we vrij
niet in een hemel, maar op aarde, grenzeloos en ieder blij
U kunt dat beeld verwerpen als een veel te vrolijke kijk
maar kom dan godverdomme ook niet met alles tegelijk
een oorlog is genoeg, twee keer honger is teveel
niet allemaal racisten, niet allemaal individueel
Laat me niet alleen staan in 't verzet tegen 't ongelijk
ik kan wat hulp gebruiken, 't komt allemaal tegelijk
En ik wil niet op gaan geven, ik wil niet toe gaan geven
aan de hufters en de klootzakken, ik wil houden van 't leven
Ik wil niet huilen, ik wil lachen, als ik alleen ben wil ik jou,
ik wil liefde en als ik liefheb wil ik dat je van me houdt
Tekst & muziek: André Manuel / Fratsen
« terug naar het overzicht