Trompet

Ik wil liefde, echte liefde
smeekt een eenzame trompet
op de zoveelste etage van een derderangs hotel

alwaar de ramen altijd openstaan
en op het bed een lichaam zit
zonder kleren en gebit fluistert ie dat ie echte liefde wil

Maar er is niemand die hem verstaat
Hij wordt constant overschreeuwd
door de grootspraak dat het goed gaat
in de klopjacht naar vooruitgang

Waar de lullen nog steeds regeren
omdat we allemaal apen zijn
En apen zullen blijven
alleen het haar op onze lijven

Dat van schaamte om ons kruis gekruld
nog enige bescherming biedt
verbergt nog dat we eikels zijn
maar als ook het laatste haar verdwenen is
dan zijn we uitgeluld
Dan rest nog slechts de naakte waarheid
van een hulpeloos restje mens

Dat naakt op een etage
van het zoveelste hotel
Tot in de lengte aller dagen
aan een eenzame trompet
Om echte liefde, echte liefde zal moeten vragen

Tekst & muziek: André Manuel / Fratsen